ഏഷ്യാഭൂഖണ്ഡത്തില് കഴിഞ്ഞ 30 വര്ഷത്തിനുള്ളില് കാണാതെപോയത് 200 ദശലക്ഷം പെണ്കുട്ടികള്! ലോകചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും നിഷ്ഠൂരമായ കൂട്ടക്കൊലകള് – വര്ഗ്ഗ ഉന്മൂലനം തന്നെ നമ്മുടെ കണ്ണിനുമുമ്പില് അരങ്ങേറുന്നു. പെണ് ഭ്രൂണഹത്യയുടെ നിഷ്ഠൂരതക്കെതിരെ അജ്ഞത നടിക്കാന് നമുക്കാവുമോ?
“ഇതാ ഇവിടെയാണാസ്ഥലം. കരിമ്പനകള് അതിരിട്ട നെല്പ്പാടങ്ങളോട് ചേര്ന്ന ഒഴിഞ്ഞ പറമ്പ് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി ഉസലംപെട്ടിക്കാരി മാരിയമ്മ പറയുമ്പോള് ആ മുഖത്ത് തെളിയുന്ന നിസ്സംഗത ആരെയും ഞെട്ടിക്കും. കാരണം മാരിയമ്മ കാണിച്ചുതരുന്നത് സ്വന്തംവയറ്റില് പിറന്ന എട്ടുമക്കളുടെ ശവപ്പറമ്പാണ്. എന്നാല് ഈ എട്ട് മക്കളേയും ജനിച്ച ഉടനേ കഴുത്ത് ഞെരിച്ചുകൊന്നതും കുഴിച്ചിട്ടതും ഇതേ അമ്മതന്നെയാണ് എന്ന് അറിയുമ്പോള് ഞെട്ടല് ഇരട്ടിക്കും. ആണ്കുഞ്ഞിനായി കാത്തിരുന്ന മാരിയമ്മ കാത്തിരിപ്പിനിടയില് പിറന്നുവീണ പെണ്ശിശുക്കളെ കൊന്നുകുഴിച്ചുമൂടുകയായിരുന്നു എന്നു ചേര്ത്തുപറയുമ്പോള് ആ രംഗം പൂര്ത്തിയാകുന്നു.
ഇത് ‘ഇറ്റ്സ് എ ഗേള്’ (അതൊരു പെണ്കുട്ടിയാണ് ) എന്ന പേരില് പുറത്തിറങ്ങിയ ഒരു ഡോക്യുമെന്ററിയിലെ അസ്വസ്ഥമാക്കുന്ന പല ദൃശ്യങ്ങളില് ഒന്നുമാത്രം. പെണ്ണായിപ്പോയി എന്ന ഒറ്റക്കാരണത്താല് ജനനം നിഷേധിക്കപ്പെട്ട അല്ലെങ്കില് ജനിച്ചശേഷം ജീവിതം നിഷേധിക്കപ്പെട്ട അതുമല്ലെങ്കില് ജീവിതത്തില് മാന്യതയും അവകാശങ്ങളും നിഷേധിക്കപ്പെട്ട ആയിരക്കണക്കിന് പെണ്കുട്ടികളുടെ നൊമ്പരമുണര്ത്തിയ പച്ചയായ കഥകള് ആ ഡോക്യുമെന്ററിയിലൂടെ ലോകം അറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.
കോടിക്കണക്കിന് പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങളെ കാണ്മാനില്ല
ഏഷ്യാ ഭൂഖണ്ഡത്തില് കഴിഞ്ഞ 30 വര്ഷത്തിനുള്ളില് കാണ്മാനില്ലാതെപോയ പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ എണ്ണം ഒന്നും രണ്ടുമൊന്നുമല്ല – ഏകദേശം 200 ദശലക്ഷം! ഇന്ത്യയും ചൈനയും ചേര്ന്ന് ഒരുവര്ഷം കൊന്നൊടുക്കിയത് അമേരിക്കയില് ഒരുവര്ഷം ജനിക്കുന്നതിലധികം പെണ്ശിശുക്കളെ. എവിടെപ്പോയി മറഞ്ഞു ഈ പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങള്?
ലോകചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും നിഷ്ഠൂരമായ കൊലപാതകങ്ങള് – വര്ഗ്ഗ ഉന്മൂലനം തന്നെ- ഇതാ നമ്മുടെ കണ്ണിനുമുമ്പില് അരങ്ങേറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഒരു യുദ്ധത്തിലും നഷ്ടപ്പെടാത്തത്ര എണ്ണം പെണ്ജീവനുകളാണ് ഇക്കഴിഞ്ഞ വര്ഷത്തില് കൊല്ലപ്പെട്ടത്. ഇന്ത്യയും ചൈനയുമാണ് കൊലപാതകങ്ങളില് ഒന്നാം സ്ഥാനത്ത്. പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങളേക്കാള് ആണ്കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന മനുഷ്യന്റെ പക്ഷപാതവും, ആധുനിക ലിംഗനിര്ണ്ണയസംവിധാനങ്ങളും ഡോക്ടര്മാരുടെ പണക്കൊതിയും സ്ത്രീധനമെന്ന തീരാശാപവും മതപരമായ അബദ്ധവിശ്വാസങ്ങളും ഒരുമിച്ച് ചേരുമ്പോള് ഉയരുന്നത് രോദനങ്ങളാണ്. ആ രോദനങ്ങള് കേട്ടില്ലെന്ന് നടിക്കാന്, ബധിരത അഭിനയിക്കാന് വേഷംകെട്ടുകയാണ് ആധുനികമനുഷ്യന്. ഇല്ല, ആ വിലാപം നമ്മുടെ ചെവികളില് വീണുടയുന്നത് തടയാന് ഒരു ചെവിയടപ്പുകള്ക്കുമാവില്ല. ആ രക്തപ്പുഴകളുടെ ചുവന്നകാഴ്ചകള് കണ്ണില് പടരുന്നത് തടുക്കാന് ഒരു കണ്ണടകള്ക്കുമാകില്ല. മതി, നിര്ത്താം നമുക്കീ കണ്ണുപൊത്തിക്കളി. എന്നിട്ട് യഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിച്ച് മാറ്റത്തിന് തയ്യാറെടുക്കാം.
ശൈശവ ആണ്-പെണ് അനുപാതം
ആറു വയസ്സുവരെയുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജനസംഖ്യാ കണക്കെടുപ്പുകളില് ആണ്കുട്ടികളും പെണ്കുട്ടികളും തമ്മിലുള്ള അനുപാതം പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു ഏകകമാണ്. മനുഷ്യന്റെ സ്വാഭാവികവും സാര്വ്വത്രികവുമായ ദ്വിതീയ ലിംഗാനുപാതം (Secondary Sex Ratio ) ജനനസമയത്ത് 105 ആണ്കുട്ടികള്: 100 പെണ്കുട്ടികള് എന്നതാണ്. പുരുഷന്മാരുടെ മരണനിരക്ക് സ്ത്രീകളുടേതിലും കൂടുതലായതിനാല് പ്രായപ്രൂര്ത്തിയാകുമ്പോള് സ്ത്രീപുരുഷാനുപാതം തുല്യമാവുകയോ സ്ത്രീകളുടെ എണ്ണം പുരുഷന്മാരുടേതിലും കൂടുതലാവുകയോ ചെയ്യും എന്നതാണ് നൂറ്റാണ്ടുകളായി തുടരുന്ന പ്രതിഭാസം.
എന്നാല് കഴിഞ്ഞ ചില ദശകങ്ങളായി ഏഷ്യന് രാജ്യങ്ങളിലെ ശിശുലിംഗാനുപാതം ഗണ്യമായ നിലയില് കുറയുന്നതായി കണക്കുകള് വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ കണക്കുകള് പ്രകാരം ആഗോളഅനുപാതമായ 1000 ആണ്കുട്ടികള്ക്ക് 952 പെണ്കുട്ടികള് എന്നതില് നിന്നും 1991 ല് 1000 ന് 945 ആയും 2001ല് 927 ആയും 2011 ല് 914 ആയും കുറഞ്ഞു. അനുപാതത്തില് ഏറ്റവും കുറവ് രേഖപ്പെടുത്തിയത് പഞ്ചാബ്, ഹരിയാന, ഡല്ഹി, ബീഹാര് തുടങ്ങിയ പ്രദേശങ്ങളിലാണ്. 2011 ലെ സെന്സസ്പ്രകാരം ഇന്ത്യയിലെ 8 സംസ്ഥാനങ്ങളെങ്കിലും അതീവ ഗുരുതരമായ അനുപാത താഴ്ച കാണിക്കുന്നുണ്ട്. പഞ്ചാബിലും ഹരിയാനയിലും അത് വന് കുറവായ 830 ല് എത്തി നില്ക്കുന്നു. ഏഷ്യന് രാജ്യങ്ങളിലെ ജനസംഖ്യാപരമായ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഗവേഷണം നടത്തുന്ന ഡെമോഗ്രാഫര് ക്രിസ്റ്റഫര് ഗ്വില് മോട്ടോ പറയുന്നതിപ്രകാരമാണ്. “ജനന സമയത്തെ സ്വാഭാവിക അനുപാതത്തില് തുടരുകയായിരുന്നുവെങ്കില് ഏഷ്യന് വന്കരയില് 163 ദശലക്ഷം പെണ്കുട്ടികള് അധികമായി ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു”.
മനുഷ്യരുടെകാര്യത്തില് മാത്രമല്ല മറ്റുജീവികളുടെ കാര്യത്തിലും വ്യക്തമായ ആണ് – പെണ് അനുപാതം നിലനില്ക്കുന്നുണ്ട് – കാരണം അതൊരു പ്രകൃതിനിയമമാണ്. മനുഷ്യരാശിയുടെ നിലനില്പിന് സന്തുലിതമായ സ്ത്രീപുരുഷാനുപാതം അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. ഏതെങ്കിലും നിലയില് ആ അനുപാതം മാറ്റാന് ശ്രമിക്കുന്നത് ദൂരവ്യാപകമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങള്ക്ക് വഴിതെളിക്കും.
എവിടെപ്പോയി ഈ പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങള്?
ശിശുലിംഗാനുപാതം ഞെട്ടിക്കുന്ന കുറവ് രേഖപ്പെടുത്തുമ്പോള് ഉയരുന്ന ചോദ്യമുണ്ട് – എവിടെപ്പോയി ഈ പെണ്കുട്ടികള്? എവിടെവെച്ചാണീ വര്ഗ്ഗ ഉന്മൂലനങ്ങള് നടക്കുന്നത്? ജീവന് ഏറ്ററ്വും സുരക്ഷിതമായിരിക്കാന് ദൈവം അനുഗ്രഹിച്ച് നല്കിയ ഗര്ഭപാത്രങ്ങള് പെണ്ഭ്രൂണങ്ങളുടെ ശവപ്പറമ്പായിമാറുന്നു. കുഞ്ഞുങ്ങള് വാത്സല്യവും സ്നേഹവും നുകര്ന്നുകൊണ്ട് വിശ്രമിക്കേണ്ട പിള്ളത്തൊട്ടിലുകള് കഴുമരങ്ങളാകുന്നു. ഏതു വിധേനയും ജീവന് താങ്ങും സഹായവുമേകേണ്ട ആശുപത്രികള് പെണ്ശിശുക്കളുടെ മരണവാറന്റ് തയ്യാറാക്കുന്നു. എവിടെയാണോ ഒരിക്കലും ഇവ നടക്കരുതാത്തത് അവിടെ ഇവ അരങ്ങേറുന്നു. തെരുവോരത്ത് കിടന്നുറങ്ങിയ നാടോടി പെണ്കുരുന്നിനെ കടിച്ചുകീറിയവനെ നരാധമന് എന്നുവിശേഷിപ്പിക്കുന്ന നമ്മുടെ സാംസ്ക്കാരിക നായികമാര് അവരുടെ വയറ്റില് വളരുന്ന കുഞ്ഞിനെ നിഷ്ക്കരുണം കൊന്നൊടുക്കുമ്പോള് അവരെ എന്തു വിശേഷിപ്പിക്കും? പെണ്ഭ്രൂണഹത്യയും പെണ്ശിശുഹത്യയും – ഇവയാണ് വര്ഗ്ഗഉന്മൂലനത്തിന്റെ ഇരട്ടമാര്ഗ്ഗങ്ങള്.
പ്രചാരം നേടിയ ‘അണ് നാച്ചറല് സെലക്ഷന്'( Unnatural Selection ) എന്ന പുസ്തകമെഴുതിയ മാരാ ഹവിസ്തെന്താള്, പുനീത് ബേഡി എന്ന ഡല്ഹി ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റിന്റെ അനുഭവം പങ്കുവെയ്ക്കുന്നുണ്ട്. മെഡിസിന് അവസാനവര്ഷ പഠനകാലത്ത് ഒരു രാത്രി പുനീത് ലേബര് റൂം ഡ്യൂട്ടിക്കായി ചെന്നു. ചില ജനനങ്ങള്ക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിക്കണമെന്ന ആഗ്രഹമായിരുന്നു മനസ്സില്. എന്നാല് ലേബര് റൂമിന്റെ വാതിലില്വെച്ച് രക്തമൊലിപ്പിക്കുന്ന ഒരു മാംസക്കഷണവും കടിച്ചു പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു തടിച്ച പൂച്ച പുനീതിന് എതിരെ ചാടി. അകത്ത് ചെന്ന പുനീത് അന്ന് രാത്രി ജനനങ്ങള്ക്കല്ല കൊലപാതകങ്ങള്ക്കാണ് സാക്ഷ്യം വഹിച്ചത്. ലേബര് റൂമിലെ മൂടിയില്ലാത്ത ബക്കറ്റിലേക്ക് നാലും അഞ്ചും മാസം പ്രായമുള്ള കുരുന്ന് ശരീരങ്ങള് തള്ളിയിടുന്നത് അദ്ദേഹം കണ്ടു. എന്തിനിത്ര അബോര്ഷനുകള് എന്ന യുവഡോക്ടറുടെ ചോദ്യത്തിന് ലേബര് റൂം സ്റ്റാഫ് ഉത്തരം നല്കി: “ഇതെല്ലാം പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങളാണ്!” പിന്നീട് ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റായിത്തീര്ന്ന പുനീത് കൂട്ടിച്ചേര്ക്കുന്നു: “പ്രസവ ഡോക്ടര്മാരുടെ വരുമാനത്തിന്റെ മൂന്നിലൊന്നും അബോര്ഷനുകളിലൂടെയാണ് ലഭിക്കുന്നത്. ഡോക്ടര്മാരുടെ പണക്കൊതി പെണ്ഭ്രൂണഹത്യയെ ഒരു ബിസിനസ്സാക്കിമാറ്റിയിരിക്കുന്നു.”
ഇനി അമ്മയുടെ ഗര്ഭപ്രാത്രത്തിലെ ഭീഷണിയെ അതിജീവിച്ച് ഒരു പെണ്ശിശു ജനിച്ചുവെങ്കില് അവള് സുരക്ഷിതയാണോ? ആഗ്രഹിക്കാത്ത ജന്മമെങ്കില് ആണ്കുഞ്ഞിനെ കാത്തിരിക്കുന്ന കരങ്ങളിലേക്ക് എത്തുന്ന പെണ്കുഞ്ഞ് തികച്ചും അരക്ഷിതയാണ്. തമിഴ്നാട്ടിലും, ഒഡീഷയിലും, മധ്യപ്രദേശിലും, ബീഹാറിലും, ഹരിയാനയിലുമൊക്കെ നവജാത പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങളെ നിഷ്കരണം കൊന്നെടുക്കുന്നു. ‘ഇറ്റ്സ് എ ഗേള്’ ഡോക്യുമെന്ററിയില് കാണുന്നത്പോലെ ഒരു ടര്ക്കിടവ്വല് നനച്ച് ശിശുവിന്റെ മുഖത്തിട്ട് അല്പനേരം മാറിനിന്നാല് മതി. എളുപ്പത്തില് കാര്യം നടക്കും. മാരിയമ്മയെപ്പോലെ സ്വന്തം കരങ്ങള്കൊണ്ട് കഴുത്തു ഞെരിച്ചുകൊല്ലാന് തന്റേടമുള്ളവരും കൂട്ടത്തിലുണ്ട്.
എന്തിനീ ക്രൂരത?
ഏറ്റവും നിരാലംബരായ ഒരു കൂട്ടത്തിനെതിരെയുള്ള ഈ അപ്രഖ്യാപിതയുദ്ധത്തിന്റെ കാരണങ്ങള് ചികഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള് പല സങ്കീര്ണ്ണമായ യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളും പുറത്തുവരും. ശിശുലിംഗ അനുപാതത്തില് ഏറ്റവും പിന്നിലായ ഇന്ത്യയുടെയും ചൈനയുടെയും കാര്യമെടുത്താല് തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ കാരണങ്ങള് കണ്ടെത്താം.
ഇന്ത്യയുടെ പെണ് വിരോധത്തിന് മതപരം, സാമ്പത്തികം, സമുദായികം, സാംസ്ക്കാരികം എന്നിങ്ങനെ ബഹുവിധ കാരണം പറയാനാകും. ഭാരതീയ സമൂഹം ഭാഷാ ജാതി പ്രദേശവ്യത്യാസം കൂടാതെ തന്നെ ആണ്കുഞ്ഞുങ്ങളെ കൂടുതലിഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഹൈന്ദവ ചിന്തകളുടെ സ്വാധീനം ഇതിന്റെ പിന്നിലുണ്ട്. പിതാവിന്റെ ആത്മാവിനെ ത്രാണനം ചെയ്യുന്നവനാണ് പുത്രന്. ആത്മാവിന്റെ മോക്ഷപ്രാപ്തിക്ക് സ്വപുത്രന്റെ കര്മ്മങ്ങളും മരണാനന്തരക്രിയകളും ബലിയിടലും കൂടിയേതീരു. ഈ ചടങ്ങുകള് ചെയ്യാന് മകള്ക്ക് അവകാശമില്ല. മാത്രമല്ല കുടുംബത്തിന്റെ പേര് നിലനിര്ത്തുന്നതും മകനാണ്. ഇന്ത്യയിലെ വിദ്യാഭ്യാസമുള്ള ഇടത്തരക്കാരുടെ ഇടയിലെ വര്ദ്ധിച്ച ആണ് പക്ഷപാതത്തിനു പിന്നില് മതചിന്തയേക്കാള് സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്ന മറ്റൊന്നുണ്ട്. – സ്ത്രീധനമെന്ന ശാപം. പെണ്കുഞ്ഞിന്റെ ജനനത്തെ സന്തോഷത്തോടെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നതിനുപകരം വെറുക്കുവാനും ഒരു ബാധ്യതയായികണ്ട് ഒഴിവാക്കാനും മാതാപിതാക്കള് പ്രേരിതരാകുന്നതിന്റെ പിന്നില് ഈ സാമ്പത്തിക കാരണമുണ്ട്. പെണ്കുട്ടിയുടെ വിവാഹം കുടുംബത്തിന്റെ നട്ടെല്ലൊടിക്കുന്ന സാമ്പത്തിക ബാധ്യതയാണ്. പെണ്കുട്ടികളുടെ വളര്ത്തല്, വിദ്യാഭ്യാസം, സംരക്ഷണം, വിവാഹം, പ്രസവശുശ്രൂഷകള് ഇവയെല്ലാം ചെലവേറിയതാണ്. അതിന്റെയൊന്നും പ്രതിഫലങ്ങള് മാതാപിതാക്കള്ക്ക് തിരിച്ചുലഭിക്കുന്നുമില്ല. മറ്റൊരു ഭവനത്തിന്റെ ഭാഗമായി മകള് മാറുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവള്ക്ക് വേണ്ടി ചെലവിട്ടതൊക്കെ പാഴ്ചിലവ്. അതേസമയം ആണ്കുട്ടിയാവട്ടെ ചെലവിട്ടതൊക്കെ തിരിച്ചുതരുന്ന, അവസാനം കനപ്പെട്ടത് സ്ത്രീധനമായി വാങ്ങിയെടുത്തു തരുന്ന ആദായമാര്ഗ്ഗമാണ്. ഇതാണ് ആണ്പക്ഷപാതത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രം. എന്നാല് പ്രായമേറിയ മാതാപിതാക്കളുടെ സംരക്ഷണകാര്യത്തില് ആണ്കുട്ടികളേക്കള് ശ്രദ്ധാലുക്കള് പെണ്മക്കളാണെന്നത് പലരും തിരിച്ചറിയാത്ത യാഥാര്ത്ഥ്യം.
ഇന്ത്യയിലെ കണക്കുകളനുസരിച്ച് ആണ് -പെണ് അനുപാതം ഏറ്റവും താറുമാറായത് വിദ്യാസമ്പന്നരും ഉയര്ന്ന ജീവിത നിലവാരമുള്ളവരുമായ ആളുകള്ക്കിടയിലാണ് എന്നത് പെണ്ഭ്രൂണഹത്യ ഒരു ആസൂത്രിതവും സുചിന്തിതവുമായ പദ്ധതിയാണ് എന്നതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അജ്ഞതയല്ല ഇവിടെ വില്ലന്. പുരുഷനേക്കാള് എല്ലാനിലയിലും താഴ്ന്നവളും ശേഷികുറഞ്ഞവളുമാണ് സ്ത്രീ എന്നതാണ് പൊതുസങ്കല്പം. പുരുഷ മേധാവിത്തത്തിന്റെ തിട്ടൂരങ്ങള് അനുസരിക്കാന് ബാധ്യസ്ഥയാണ് സ്ത്രീ. “ന:സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യമര്ഹതി”. അധികാരവും പദവികളും എല്ലാം പുരുഷകേന്ദ്രീകൃതം. സ്ത്രീ ഉപഭോഗവസ്തുവും പുരുഷന്റെ ഇച്ഛാനുവര്ത്തിയും. സ്ത്രീകള്ക്ക് സമൂഹം പൊതുവില് കല്പിക്കുന്ന മൂല്യത്തിന്റെ നല്ലൊരു അളവുകോലാണ് ആണ്പെണ് ശിശു അനുപാതം.
നാഷണ് ക്രൈംബ്യൂറോയുടെ കണക്കനുസരിച്ച് വര്ഷത്തില് 25000 ത്തില്പരം സ്ത്രീധനമരണങ്ങള് നമ്മുടെ നാട്ടില് നടക്കുന്നുണ്ട്. പെണ്മക്കള്ക്ക് ജന്മം നല്കുന്നത് ഭാര്യയുടെ കുറ്റമായി കണ്ട് പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുന്നവരും ധാരാളമുണ്ട്. തുടര്ച്ചയായി പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിക്കുന്ന സ്ത്രീയെ ഉപദ്രവിക്കുകയും ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതും കുറവല്ല.
സാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ ലഭ്യതയും ഉറങ്ങുന്ന നിയമങ്ങളും
ലിംഗനിര്ണ്ണയം നടത്തി പെണ് ഭ്രൂണത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നതില് ഡോക്ടര്മാരെ സഹായിക്കുന്നത് അള്ട്രാസൗണ്ട് സ്കാനറുകളാണ്. ഗര്ഭസ്ഥ ശിശുവിന്റെ പൊതു ആരോഗ്യം, ചലനങ്ങള്, വളര്ച്ച, പ്രധാന അവയവങ്ങളുടെ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് എന്നിവ കണ്ടെത്താനുള്ള വളരെ ഫലപ്രദവും ദൂഷ്യവശങ്ങളില്ലാത്തതുമായ ഒരു സംവിധാനമാണ് അള്ട്രാസൗണ്ട് സ്കാനര്. പക്ഷേ ലോകത്തെല്ലായിടത്തും ഇന്ത്യയില് വളരെ അധികമായും അള്ട്രാസൗണ്ട് സംവിധാനം ലിംഗനിര്ണ്ണയത്തിനായി ദുരുപയോഗിക്കുന്നു. സ്കാനിംഗ് വഴി കുഞ്ഞ് പെണ്ണെന്ന് കണ്ടെത്തിയാല് അബോര്ഷന് നടത്തി പ്രശ്നം പരിഹരിക്കുന്നു. പെണ്ഭ്രൂണഹത്യയും അള്ട്രാസൗണ്ട് സ്കാനറുകളുടെ ലഭ്യതയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം മുമ്പ് തന്നെ തെളിഞ്ഞതാണ്. ഇന്ത്യയുടെ പൊതുവിലുള്ള പുരോഗതിയുടെ ഭാഗമായി ചെറുപട്ടണങ്ങളിലടക്കം അള്ട്രാസൗണ്ട് സ്കാനിംഗ് എത്തിയതോടെയാണ് അബോര്ഷനുകളുടെ എണ്ണം കുത്തനെ കൂടിയത്. രണ്ടാമത്തെയും മൂന്നാമത്തെയും കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കാര്യത്തിലാണ് ലിംഗനിര്ണ്ണയം ഏറ്റവും പ്രശ്നമായിത്തീരുന്നത്. ആദ്യകുഞ്ഞ് പെണ്ണായിരിക്കുകയും പിന്നീടുള്ള ഗര്ഭങ്ങളും പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങളാണെന്ന് സ്കാനിംഗില് തെളിയുകയും ചെയ്താല് ആ കുഞ്ഞുങ്ങള് പകല് വെളിച്ചം കാണാനുള്ള സാധ്യത വളരെ കുറവാണ്.
ഗര്ഭസ്ഥശിശുവിന്റെ ലിംഗനിര്ണ്ണയം നടത്തുന്നതിനെതിരെ ശക്തമായ നിയമം നമ്മുടെ നാട്ടിലുണ്ട്. പിഎന്ഡിറ്റി (Pre Natal Diagnostic Techniques Act ) നിയമം മാതൃകാപരമായ ഒന്നാണ്. എന്നാല് മറ്റുപല നല്ല നിയമങ്ങളേയും പോലെ ഇതും കര്ശനമായി നടപ്പിലാക്കുന്നതില് ബന്ധപ്പെട്ട അധികാരികള് പരാജയപ്പെടുമ്പോള് നഷ്ടപ്പെടുന്നത് നിയമങ്ങളിലുള്ള വിശ്വാസം തന്നെയാണ്. PNDT നിയമം നടപ്പിലാക്കുന്നതില് സര്ക്കാര് കാണിച്ച അലംഭാവത്തെ നിശിതമായി വിമര്ശിച്ചുകൊണ്ട് സുപ്രീംകോടതി 4.3.2013ന് പുറപ്പെടുവിച്ച വിധി ഫലംകാണുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാം.
ചൈനയുടെ യുദ്ധം പെണ്ണിനെതിരെ
2012 ജൂണില് ലോകമാധ്യമങ്ങളിലെല്ലാം ചൈനയില്നിന്നൊരു വാര്ത്ത വന്നു. അബോര്ഷന് നടത്തിയ ഏഴ് മാസം പ്രായമുള്ള ശിശുവിന്റെ ദേഹത്തിനരികെ വിതുമ്പുന്ന ഒരു യുവതിയുടെ പടത്തിനൊപ്പമാണ് ആ വാര്ത്ത വന്നത്. ഫെങ് ജിയാന്മെയ് എന്ന യുവതിയെ അധികാരികള് നിര്ബന്ധിത അബോര്ഷന് വിധേയയാക്കുകയായിരുന്നു. രണ്ടാമത് ഗര്ഭിണിയായി എന്നതാണ് ഫെങിന്റെ പേരിലുള്ള കുറ്റം. 1980 മുതല് ചൈന നടപ്പാക്കുന്ന ‘ഒരു ശിശുമതി’ (One- child policy) നയത്തിന്റെ ഭാഗമായി പ്രതിവര്ഷം ഏകദേശം 12 ലക്ഷം നിര്ബന്ധിത പെണ്ഭ്രൂണഹത്യകള് നടക്കുന്നുണ്ടത്രേ. ദമ്പതികള് സ്വമേധയാ നടത്തുന്ന അബോര്ഷനുകള് ഈ കണക്കില് വരുന്നില്ല. മനുഷ്യാവകാശപ്രവര്ത്തക ഛായി ലിങിന്റെ ഭാഷയില് ‘ഓരോ മണിക്കൂറിലും ഒരു ടിയനെന്മെന് സ്ക്വയര് എന്ന വീതം കൂട്ടക്കൊലകള് കഴിഞ്ഞ പല വര്ഷമായി നടക്കുന്നു. ‘ഒരു കുഞ്ഞ് മതി’ നയം നടപ്പാക്കാന് നിയമിക്കപ്പെട്ട ഉദ്യോഗസ്ഥര്ക്ക് ക്വോട്ട’ നിശ്ചയിച്ച് നല്കിയിട്ടുണ്ട്. കൂടുതല് ‘റിസല്റ്റ്’ ഉണ്ടാക്കുന്നവര്ക്ക് പ്രോത്സാഹനസമ്മാനവുമുണ്ട്. 9-ാം മാസത്തില്പ്പോലും നിര്ബന്ധിത അബോര്ഷനുകള് നടത്തുന്നു. അതാണ് ഫെങ് ജിയാന്മെയിയെപ്പോലുള്ളവരുടെ കണ്ണീരിന് കാരണം.
ചൈനീസ് ജനതയും നൂറ്റാണ്ടുകളായി ആണ്സന്തതികളെ അധികമിഷ്ടപ്പെടുന്നവരാണ്. ആ പക്ഷപാതവും സര്ക്കാരിന്റെ നിര്ബന്ധിത നിയമവും വന്നതോടെ പെണ്ലിംഗാനുപാതം കുത്തനെ ഇടിഞ്ഞു. ഇപ്പോഴത് ആയിരം ആണ്കുഞ്ഞുങ്ങള്ക്ക് 837 എന്ന അതീവ ഗുരുതരനിലയിലാണ്. “ഇത് ചൈനയിലെ സ്ത്രീകള്ക്കെതിരെ അവിടുത്തെ സര്ക്കാര്തന്നെ നടത്തുന്ന യുദ്ധമാണ്. നിരായുധരായ സ്ത്രീകള്ക്കും നിസ്സഹായരായ ശിശുക്കള്ക്കും എതിരെയുള്ള യുദ്ധം – അഥവാ സര്ക്കാര് സ്പോണ്സേഡ് മാനഭംഗം”. റെഗ്ഗി ലിറ്റില് ജോണ് എന്ന സ്ത്രീപക്ഷ പ്രവര്ത്തക ആത്മരോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.
ഏറ്റവും കൂടുതല് അള്ട്രാസൗണ്ട് മെഷീനുകള് വളരെകുറഞ്ഞ വിലയ്ക്ക് ചൈനയില് ലഭ്യമാണ്. (ഇന്ത്യയിലും വിലക്കുറവുള്ള ചൈന മോഡലുകള്ക്ക് വന് ഡിമാന്റാണ്). 120 ഡോളര് കൈക്കൂലി നല്കിയാല് ശിശുവിന്റെ ലിംഗ നിര്ണ്ണയം നടത്തിക്കിട്ടും. രണ്ടാമതൊരു കുഞ്ഞ് പിറന്നാല് വന്തുക നഷ്ടപരിഹാരം ആയി സര്ക്കാരിന് നല്കേണ്ടിവരുമെന്നതിനാല് ആദ്യ ഗര്ഭത്തില്തന്നെ ആണ്കുഞ്ഞിനെ ലഭിക്കാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ചൈനാദമ്പതികള് പെണ്ഭ്രൂണഹത്യ യഥേഷ്ടം നടത്തുന്നു.
ഇത് സാര്വ്വത്രിക പ്രശ്നം
ഇത് ഇന്ത്യയുടെയും ചൈനയുടെയും പ്രശ്നമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞ് മാറിനില്ക്കാന് മറ്റു രാജ്യങ്ങള്ക്കാവുമോ? അണ്നാച്വറല് സെല്ക്ഷനില് മാരാ ഹവിസ്തെന്താള് ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കുക: “ആണ്-പെണ് അനുപാതത്തില് വരുന്ന കുറവ് ഒരു പ്രാദേശിക പ്രശ്നമായാണ് പലരും പരിഗണിക്കുന്നത്. ഒരു വന് ശക്തിയുടെ സാമ്പത്തിക തകര്ച്ച ഒരു പ്രാദേശിക പ്രശ്നമാണെന്ന് പറയുന്നത്പോലെയാണത്. അയല് രാജ്യത്തിലെ യുദ്ധം ഇന്നല്ലെങ്കില് നാളെ നമ്മെയും ബാധിക്കും.
എന്തായാലും അന്താരാഷ്ട്ര മന:സാക്ഷി ഈ വിഷയത്തില് ഉണര്ന്നിട്ടുണ്ടെന്നതില് നമുക്ക് സന്തോഷിക്കാം. പല സന്നദ്ധ സംഘടനകളും മനുഷ്യാവകാശ പ്രവര്ത്തകരും വിശാലമായ പ്രചരണ പരിപാടികള് സംഘടിപ്പിക്കുന്നു. ലിംഗ നിര്ണ്ണയം നിരോധിക്കാനുള്ള ഒരു നിയമം (PRENDA) പാസ്സാക്കിയെടുക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ് അമേരിക്കയിലെ പ്രോലൈഫ് പ്രവര്ത്തകര്.
പെണ്ണില്ലാത്ത ലോകം
കോടിക്കണക്കിന് പെണ്കുട്ടികള് അപ്രത്യക്ഷരാകുന്നതിന്റെ പ്രത്യാഘാതമെന്താണ്? ഇത് തീര്ച്ചയായും ഉത്തരം കണ്ടെത്തേണ്ട ഒരു ചോദ്യമാണ്. എന്നാല് ഉത്തരം പൂര്ണ്ണമായി നമുക്കറിയില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം. 1990 മുതലാണ് അള്ട്രാസൗണ്ട് സ്കാനറുകളുടെ ദുരുപയോഗവും പെണ്ഭ്രൂണഹത്യയും അടിക്കടി വര്ദ്ധിച്ചത്. അതായത് പെണ്കുട്ടികള് കുറവായ തലമുറ യൗവ്വനത്തിലേക്ക് ഇപ്പോള് എത്തുന്നതേയുള്ളൂ. പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ എണ്ണത്തിലെ ഗണ്യമായ കുറവ് ഉണ്ടാക്കാന് പോകുന്ന ദോഷഫലങ്ങള് മുന് അനുഭവങ്ങള് ഇല്ലാത്തതിനാല് കാത്തിരുന്നു കാണാനേ കഴിയൂ. എങ്കിലും ചില ന്യായമായ നിരീക്ഷണങ്ങള് സാധ്യമാണ്.
ആണ്-പെണ് സന്തുലിത അനുപാതം ദൈവിക നിയമമാണ്; അത് സ്വാഭാവിക സന്തുലനത്തിന്റെ ആധാരമാണ്. ഭൂമുഖത്ത് സകലജീവജാലങ്ങള്ക്കും കൃത്യമായ അനുപാതം നിലനില്ക്കുമ്പോള് അത് കൃത്രിമമായി അട്ടിമറിക്കുന്നത് ഗുരുതരമായ പ്രസന്ധികള്ക്ക വഴിമരുന്നിടും.
സ്ത്രീകളുടെ എണ്ണം കുറവായ ഇടങ്ങളിലെല്ലാം സ്ത്രീകള്ക്കെതിരായ ലൈംഗിക ആക്രമണങ്ങള് പതിന്മടങ്ങ് വര്ദ്ധിച്ചിട്ടുള്ളതായി നാഷണല് ക്രൈംസ് ബ്യൂറോയുടെ കണക്കുകള് പറയുന്നു. ശിശുലിംഗാനുപാതം ആറുവയസ്സുവരെയാണ് കണക്കാക്കുന്നതെന്നതിനാല് ഈ തലമുറ പ്രായപൂര്ത്തിയാകുമ്പോള് പ്രശ്നങ്ങള് സ്ഫോടനാത്മകമാവും.
ജനസംഖ്യയിലെ 20 ശതമാനത്തോളം ചെറുപ്പക്കാര്ക്ക് ഇണകളെ കണ്ടെത്താനാകാത്ത സ്ഥിതിവരുന്നത് ഒന്നാലോചിച്ചുനോക്കൂ. വിവാഹം സാധാരണ സാമൂഹ്യബന്ധത്തിന് അനിവാര്യമായി കണക്കാക്കുന്ന ഏഷ്യന് സംസ്ക്കാരത്തില് വധുവിനെ കണ്ടെത്താനാകാതെ പോകുന്നത്വഴി വിവാഹം നിഷേധിക്കുമ്പോള് ചെറുപ്പക്കാരില് അത് എന്തെന്ത് പ്രത്യാഘാതങ്ങളാണുണ്ടാക്കുക? ഹഡ്സണും ഡോണ് ബോവറും ചേര്ന്നെഴുതിയ ഒരു ഉപന്യാസത്തില് താഴ്ന്ന ലിംഗാനുപാതവും അക്രമവും തമ്മിലുള്ള നേര്ബന്ധം വരച്ചുകാട്ടുന്നുണ്ട് (Clear link between lower sex ratio and violence ). ലൈംഗിക സംതൃപ്തിക്ക് സ്വാഭാവിക മാര്ഗ്ഗങ്ങള് ലഭ്യമല്ലാതെവരുമ്പോള് ചെറുപ്പക്കാര് അക്രമത്തിലേക്ക് തിരിയുമെന്നും സംഘടിതരായി അക്രമം അഴിച്ചുവിട്ടാല് ദേശസുരക്ഷതന്നെ അപകടത്തിലാകുമെന്നും അവര് പ്രവചിക്കുന്നു.
ഇന്ത്യയില് തന്നെ സ്ത്രീകളുടെ എണ്ണത്തില് ഏറ്റവും കുറവുള്ള ഹരിയാനയിലാണ് ഏറ്റവുമധികം കൂട്ടുമാനഭംഗങ്ങളും ലൈംഗികാതിക്രമങ്ങളും നടക്കുന്നത്. രാജ്യത്തിനു മൊത്തം നാണക്കേടുണ്ടാക്കിയ ഇത്തരം അതിക്രമങ്ങളും ലൈംഗിക അനുപാതവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം തീര്ച്ചയായും ചര്ച്ചചെയ്യപ്പെടേണ്ടതാണ്.
എണ്ണം കുറയുമ്പോള് സ്ത്രീകള്ക്ക് കൂടുതല് മാന്യത ലഭിക്കുമെന്നും ആവശ്യകത (Demand) വര്ദ്ധിക്കുമ്പോള് മൂല്യം (Value ) കൂടുമെന്നും കരുതിയാല് തെറ്റി. മറിച്ചാണ് സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. സ്ത്രീധനമെന്ന ശാപമാണ് ഇന്ത്യയിലെ പെണ് ശിശുഹത്യയുടെ പ്രധാന കാരണങ്ങളിലൊന്നെങ്കിലും പെണ്കുട്ടികളുടെ എണ്ണത്തില് കുറവുണ്ടായിട്ടും സ്ത്രീധനത്തിന്റെ കൈമാറ്റത്തിലോ, അളവിലോ വര്ദ്ധനവല്ലാതെ ഒരു കുറവുമുണ്ടായിട്ടില്ല. സ്ത്രീധനപീഡനങ്ങളും മരണങ്ങളും വര്ദ്ധിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
മറ്റൊരു പ്രശ്നമാണ് സ്ത്രീക്കടത്ത് (Women trafficking). സ്ത്രീകള് കൂടുതലുള്ള സ്ഥലങ്ങളില്നിന്നും ബലമായി അവരെ കുറവുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് കടത്തി കൊണ്ടുപോകുന്നു. പശ്ചിമബംഗാളിലെ ഗ്രാമങ്ങളില് നിന്നും നിര്ധനരായ യുവതികളെ ദല്ലാളുമാര് വഴി ഹരിയാനയിലെ കോട്ല പോലുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് വ്യാപകമായി കടത്തിക്കൊണ്ടുപോകുന്നതായി റിപ്പോര്ട്ടുകളുണ്ട്. ഇങ്ങനെ പുതിയ ഭാഷയിലേക്കും, സംസ്ക്കാരത്തിലേക്കും പറിച്ചുനടപ്പെടുന്ന യുവതികളുടെ ജീവിതം അത്യന്തം ദുരിതപൂര്ണ്ണമായി തീരുന്നു. പുതിയ സമൂഹത്തില് അവര് എന്നും അധ:കൃതരായിരിക്കും. വേലക്കാരിയുടെ മാന്യതപോലും ലഭിക്കുകയുമില്ല. പുരുഷന്മാര് കൂടുതലുള്ള ചൈനയിലേക്കും തായ്വാനിലേക്കും മംഗോളിയന് വര്ഗ്ഗക്കാരായ സ്ത്രീകളെ മ്യാന്മാര്, വടക്കന് കൊറിയ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളില് നിന്ന് കടത്തികൊണ്ട് പോകുന്നുണ്ട്. പുതിയ രാജ്യത്ത് അവരെ നിര്ബന്ധിത വിവാഹത്തിനും വേശ്യാവൃത്തിക്കും ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നു. ചൈനയില് നിന്നുള്ള കണക്കുകള് പ്രകാരം 30 വയസ്സായിട്ടും കല്യാണം നടക്കാത്ത യുവാക്കളില് 97 ശതമാനവും നിര്ധനരും ഹൈസ്കൂള് വിദ്യാഭ്യാസം പോലും പൂര്ത്തിയാക്കാത്തവരുമാണ്. അതിനര്ത്ഥം വിവാഹ കമ്പോളത്തില് സ്ത്രീകള്ക്ക് കുറവുണ്ടാകുമ്പോള് കഴിവും ശേഷിയും കുറഞ്ഞ പുരുഷന്മാര് സ്വാഭാവികമായും തഴയപ്പെടും എന്നാണ്. ഇത്തരക്കാര് സമൂഹത്തിന് ഭീഷണിയായിത്തീരുമെന്നതില് സംശയം വേണ്ട.
ലൈംഗിക പ്രശ്നങ്ങള്ക്കുപുറമേ സമൂഹബന്ധത്തിന്റെ എല്ലാ മേഖലയിലും താഴ്ന്ന സ്ത്രീപുരുഷാനുപാതം ചലനങ്ങളുണ്ടാക്കും. സമൂഹം സമ്പത്ത് ശേഖരിക്കുന്നതും ചെലവഴിക്കുന്നതും കുടുംബങ്ങള് തമ്മിലുള്ള ബന്ധങ്ങള് പടുത്തുയര്ത്തുന്നതും ഒക്കെ സ്ത്രീയെ മുന്നിര്ത്തിയാണ്. ഇവയിലെല്ലാം മാറ്റങ്ങള് വരുന്നത് പ്രവചിക്കാനാവാത്ത സ്ഥിതിവിശേഷം സംജാതമാക്കും.
മാറ്റം: എവിടെ തുടങ്ങണം
പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ എണ്ണത്തില് അപകടകരമായ വിധം കുറവുകാണുന്ന ഈ സ്ഥിതിവിശേഷം. നമ്മുടെ കണ്ണുതുറപ്പിക്കേണ്ടതാണ്. മാറ്റം ആരംഭിക്കാന് സമയമായി. വര്ഷങ്ങള് കഴിയുന്നതനുസരിച്ച് തിരുത്താനാവാത്തവിധം സ്ഥിതി വഷളായശേഷം ഉണര്ന്നിട്ടുകാര്യമില്ല.
ഗര്ഭസ്ഥ ശിശുവിന്റെ ലിംഗനിര്ണ്ണയ ഉപാധികള് കര്ശനമായി നിരോധിക്കുന്ന PNDTA നിയമം ഫലപ്രദമായി നടപ്പാക്കുകയാണ് വേണ്ടതെന്ന് ഈ രംഗത്ത് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവര് ഒന്നടങ്കം ആവശ്യപ്പെടുന്നു. അള്ട്രാസൗണ്ട് ക്ലിനിക്കുകളുടെ രജിസ്ട്രേഷനും പ്രവര്ത്തനവും കുറ്റമറ്റതാക്കണം. ലിംഗനിര്ണ്ണയം നടത്തിക്കൊടുക്കുന്ന ഡോക്ടര്മാരെ കര്ശനമായി ശിക്ഷിക്കണം. അതുപോലെതന്നെ സ്ത്രീധനനിരോധന നിയമവും ശുഷ്കാന്തിയോടെ നടപ്പിലാക്കണം.
എന്നാല് നിയമത്തിന്റെ കാര്ക്കശ്യംകൊണ്ട് പരിഹരിക്കാനാവുന്നവിധം ലളിതമല്ല കാര്യങ്ങള് എന്ന സത്യം നാം വിസ്മരിക്കരുത്. മാറേണ്ടത് വ്യക്തികളും അതുവഴി സമൂഹമന:സാക്ഷിയുമാണ്. ആണ്കുഞ്ഞിന് പെണ്ണിനേക്കാള് മൂല്യവും മാന്യതയും കല്പിക്കുന്ന മനോഭാവത്തിനാണ് മാറ്റം വരേണ്ടത്. പക്ഷപാതം നിറഞ്ഞ സമീപനം മാറ്റിയില്ലെങ്കില് പെണ്കുഞ്ഞിന്റെ ഭാവി ഒരിക്കലും ശോഭനമാവില്ല. കൊലക്കത്തിയില് നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടാലും അവള് പിന്നീട് ഇഞ്ചിഞ്ചായി കൊല്ലപ്പെടും. അതിന് മാറേണ്ടത് സമൂഹമന:സാക്ഷിയാണ്. സ്കാനിംഗ് റിപ്പോര്ട്ടില് ആണോ പെണ്ണോ എന്ന് എഴുതാതിരിക്കുകയും റിപ്പോര്ട്ട് നല്കുമ്പോള് പിതാവിന്റെ തോളില് തട്ടി അഭിനന്ദിച്ചുകൊണ്ട് “നിങ്ങള് ഭാഗ്യവാനാണ്” എന്ന് അര്ത്ഥഗര്ഭമായി പറയുകയും ചെയ്യുന്ന ഡോക്ടറുടെ നടപടി ഒരു നിയമം കൊണ്ടും നിര്ത്താനാവില്ല. പെണ്ഭ്രൂണഹത്യ തികഞ്ഞ പക്ഷപാതമാണ് എന്ന് അലമുറയിടുന്ന സ്ത്രീപക്ഷ സംഘടനകള് ലിംഗം നോക്കാതെയുള്ള ഭ്രൂണഹത്യ സ്ത്രീയുടെ അവകാശമാണ് എന്ന് വാദിക്കുന്നതിലെ ഇരട്ടത്താപ്പ് പകല്പ്പോലെ വ്യക്തമാണ്. പെണ്ഭ്രൂണഹത്യ കാടത്തരം, എന്നാല് ഭ്രൂണഹത്യ പൊതുവില് അവകാശവും! ഇതെങ്ങനെ ഒത്തുപോകും?
പെണ്ശിശുക്കളെ തഴയുന്നത് ഒരു മനുഷ്യാവകാശപ്രശ്നമായി ചിത്രീകരിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങള് പല സംഘടനകളും നടത്തുന്നുണ്ട്. എന്നാല് അവകാശപ്രശ്നത്തേക്കാള് ഇതൊരു ധാര്മ്മികപ്രശ്നമാണ്. ദൈവത്തിന്റെ വിവേകപൂര്ണ്ണമായ പരിപാലനത്തിന്റെ ഭാഗമായി സ്ഥാപിച്ച അനുപാതങ്ങളെ കൃത്രിമമായി മാറ്റുന്നത് ഗുരുതരമായ ലംഘനമാണ്. ഭ്രൂണഹത്യ കൊലപാതകമാണെന്ന് വിളിച്ചുപറയാന് ചങ്കുറപ്പുള്ള നേതാക്കള് തുലോം ചുരുക്കമാണ്. ശിശുഹത്യയെ ലാഘവത്തോടെ കണ്ടിരുന്ന തമിഴ്നാട്ടിലെ ഉള്പ്രദേശങ്ങളില് ഉള്ക്കിടിലമുണ്ടാക്കിയ വാര്ത്തയായിരുന്നു പെണ്കുഞ്ഞിന്റെ കൊലപാതകകുറ്റത്തില് അമ്മയായ യുവതിയെ ജീവപര്യന്തം തടവിന് ശിക്ഷിച്ച കോടതിവിധി.
‘ദൈവം മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചു; ആണും പെണ്ണുമായി അവരെ സൃഷ്ടിച്ചു’ എന്ന ബൈബിള് പ്രസ്താവനയിലാണ് ആണിനും പെണ്ണിനുമുള്ള ആത്യന്തിക തുല്യതയും അതേസമയം അടിസ്ഥാനപരമായ വ്യതിരിക്തതയും വ്യക്തമാകുന്നത്. ആണാകട്ടെ പെണ്ണാകട്ടെ മനുഷ്യനെന്നനിലയില് ഇരുവര്ക്കും മൂല്യവും മാന്യതയും തുല്യമാണ്. അതേസമയം തന്നെ ആണും പെണ്ണും ലൈംഗികമായും, പ്രവര്ത്തനപരമായും കടമസംബന്ധിച്ചും വ്യത്യസ്തരാണ്. ഈ തിരുവചനസന്ദേശമാണ് ജനങ്ങളിലെത്തേണ്ടത്. ഈ സന്ദേശത്തിനേ മാറ്റത്തിന്റെ വിത്തുപാകാന് കഴിയൂ. ആണ്കുഞ്ഞിനും പെണ്കുഞ്ഞിനും ഒരേ മൂല്യവും അവരുടെ ജീവന് ഒരേ വിലയുമാണുള്ളത്. ഭ്രൂണഹത്യയും ശിശുഹത്യയും ഒരു വ്യത്യാസവുമില്ലാത്ത നരഹത്യകള് തന്നെയാണ്.
ചൈനയിലും ദക്ഷിണ കൊറിയയിലും ഈ സന്ദേശം ആശാവഹമായ മാറ്റങ്ങളുണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. “ഹാര്ട്ട് ബീറ്റ് ഇന്റര്നാഷണല്” എന്ന സംഘടന നൂറോളം ചൈനക്കാരായ സ്ത്രീകളെ ബൈബിള് പരിശീലനം നല്കി അയച്ചു. ദൈവം ആണിനേയും പെണ്ണിനേയും ഒരുപോലെ സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്ന സന്ദേശം അവര് അറിയിച്ചു. ദുരുപയോഗം ചെയ്യുന്ന അള്ട്രാസൗണ്ട് സ്കാനറുകളുടെ ‘നല്ല’ ഉപയോഗം വഴി ലഭിച്ച ചിത്രങ്ങള് അവര് ചൈനയിലെ ഗര്ഭിണികളെ കാണിച്ചു. തുടിച്ചും ഇളകിയും കോട്ടുവായിട്ടും വിരല്കുടിച്ചും പുറം ലോകം കാണാന് ക്ഷമയോടെ കാത്ത് ഗര്ഭപാത്രത്തിനുള്ളില് വിശ്രമിക്കുന്ന ശിശുക്കളുടെ ചിത്രങ്ങള് അമ്മമാര് കണ്ടു. ഗര്ഭസ്ഥശിശുവിന് വേദനയുണ്ടെന്നും പുറത്തു നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങളോട് പ്രതികരിക്കാന് ശേഷിയുണ്ടെന്നും അവര് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അതിനോടൊപ്പം “ഭയങ്കരമായും അതിശയകരമായും അമ്മയുടെ ഉദരത്തില് ഉരുവാകുന്ന” ശിശുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ബൈബിള് വിവരണവവും അവര് കേട്ടു. സമൂഹത്തില് വളരെ ഗുണപരമായ മാറ്റങ്ങള് ഇതുണ്ടാക്കുന്നുവെന്ന് കണ്ട് മറ്റ് സംഘടനകളും സഭകളും ഇതേ നിലയില് പരിശീലനം നല്കിത്തുടങ്ങി. ദക്ഷിണ കൊറിയയുടെ കാര്യത്തില് ഒരു കാലത്ത് വളരെ വ്യാപകമായി പെണ്ഭ്രൂണഹത്യകള് നടത്തിയിരുന്നവര് ക്രൈസ്തവസന്ദേശത്തിന്റെ സ്വാധീനത്തിലാണ് മാറിയത് എന്നത് എല്ലാവരും അംഗീകരിക്കുന്ന സത്യമാണ്.
ന്യൂയോര്ക്ക് ടൈംസ് ലേഖകനും പെണ്വര്ഗ്ഗഹത്യക്കെതിരെ എഴുതുന്നയാളും ആയ നികോള ക്രസ്റ്റോഫ് പറയുന്നത്: “ദക്ഷിണ കൊറിയയിലെ താറുമാറായിരുന്ന സ്ത്രീ പുരുഷാനുപാതത്തെ സാധാരണ നിലയിലാക്കുവാന് ക്രൈസ്തവസന്ദേശത്തിനായി. അതുപോലെ ചൈനയിലും സഭക്ക് വളരെ ചെയ്യാനാകും’.
അതെ, ഇന്ത്യയിലും നടക്കേണ്ടത് ആ മാറ്റമാണ്. കുടുംബത്തിന്റെ മാന്യതയും ആണ് – പെണ് വ്യത്യാസമില്ലാത്ത മാനുഷികമൂല്യവും ഭാരതത്തിലെ ജനകോടികളെ അറിയിക്കാനുള്ള ഉത്തരവാദിത്തം സഭ ഏറ്റെടുക്കണം. ഒരു വ്യക്തിയുടെ മൂല്യവും മാന്യതയും ലിംഗവ്യത്യാസത്തിലല്ല ആധാരമായിരിക്കുന്നത്. അവനാകട്ടെ, അവളാകട്ടെ ആത്മാവിലെ ദൈവസ്വരൂപമാണ് മൂല്യത്തിനാധാരം – മനുഷ്യന് ദൈവസ്വരൂപവാഹകനാണ്. പൊന്നോമനയുടെ മുഖത്തുനോക്കി ‘ഇമാഗോ ദേയി’ (ദൈവസാദൃശ്യം) എന്ന് നമുക്ക് ഏറ്റുപറയാം.
അള്ട്രാസൗണ്ട് സ്കാനിംഗ്
അള്ട്രാസൗണ്ട് സ്കാനിംഗ് വഴി ഗര്ഭസ്ഥശിശുവിന്റെ ലിംഗനിര്ണ്ണയം സാധ്യമാകുന്നത് 18-ാം ആഴ്ചമുതലാണ്. കുട്ടിയുടെ കിടപ്പ്, മെഷീനിന്റെ വ്യക്തത, ചെയ്യുന്നയാളുടെ തിരിച്ചറിയാനുള്ള ശേഷി എന്നിങ്ങനെ പല ബലഹീന ഘടകങ്ങളെയും ആശ്രയിച്ചാണ് ലിംഗനിര്ണ്ണയമിരിക്കുന്നത്. കാഴ്ചയില് ആണ്കുട്ടിയുടെ ലിംഗംപോലെ തോന്നുന്നുവെങ്കില് അത് ആണ്കുട്ടിയാകാം അല്ലെങ്കില് പെണ്കുട്ടിയാകാം. ഇതില് തെറ്റിനുള്ള സാധ്യത വളരെയുണ്ട്.
വിശ്വസിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും!
പെണ്കുഞ്ഞാണെന്ന് കണ്ടെത്തിയാല് 4-5 മാസത്തില് അബോര്ഷന് നടത്തുന്ന രീതിയിലൊന്ന് പാര്ഷ്യല് ബെര്ത്ത് അബോര്ഷന് (Partial birth abhortion) എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു. ഡോക്ടര് പ്രത്യേക ചവണ ഉപയോഗിച്ച് ശിശുവിന്റെ കാലില് പിടികൂടി വലിച്ച് അമ്മയുടെ ജനനനാളിയിലേക്കിടുന്നു. എന്നാല് തല വലുതായതിനാല് ഗര്ഭപാത്രത്തിന് പുറത്തേക്ക് വരില്ല. നീളമുള്ള ഒരു കത്രിക ഉപയോഗിച്ച് ശിശുവിന്റെ തലയുടെ പിന്വശത്ത് ഒരു ദ്വാരമുണ്ടാക്കുന്നു. ആ ദ്വാരത്തിലൂടെ തലച്ചോറുമുഴുവന് ഒരു ട്യൂബുവഴി വലിച്ചെടുക്കുന്നു. അപ്പോള് ശിശു മരിക്കും; തലയോട്ടി ചുരുങ്ങും. പിന്നെ ശരീരം മുഴുവന് വലിച്ച് പുറത്തെടുത്ത് അബോര്ഷന് പൂര്ത്തിയാക്കുന്നു.
വഴിയും സത്യവും മാസികയിൽ 2013 മെയ് മാസത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ലേഖനം